MAĞARA YARENLERİ

 

Dağ ve Çoban  

 

Gördüler ki; bir sürü otluyor dağın koynunda

Uzun çoban türküleri salınıyor boynunda

Bağdaş kurup oturdular, aşkta buluştular

Gençler de çobana gizlerini muştular

Sonunda yürekler birbirine uymuştu

Uzaktan baktılar ki; koyunlar taşlar gibi susmuştu.

 

Kıtmir

 

Bir çoban köpeği gözlerinde kaçış

Yalnız kalırsa eğer içi sonsuz bir kış

İstenmedi, taşlandı, ukdelendi yüreği

Sonra çağırdı yârenler kavileşti yüreği.

 

Mağara

 

Yârenler sığındı, iki gölgenin kesiştiği mağaraya

Zulümle geçinenler başladı izlerini aramaya

Ve dediler ki; bu mağaraya gizlendiler

Orada çürüsünler diye kapısına taş ittiler

Yârenler karanlıktan nura düştüler

İçlerinin yangısına avuç avuç zemzem içtiler.

 

Güneş hâlâ öğlenin gözlerindeydi, uyuyalım dediler

Ve kulakları perdelendi uykuya alındı yediler

 

Yasin Mortaş

 

Evelahir Sayı-5